W badaniu opublikowanym pod koniec sierpnia w „BMC Oral Health” wykazano, iż choć szyny okluzyjne wykonane z polimetakrylanu metylu (PMMA) pomagają ograniczyć starcie zębów u pacjentów z bruksizmem nocnym, wciąż dochodzi do pewnego zużycia tkanek. Autorzy napisali, iż w związku z tym skuteczne postępowanie w przypadku bruksizmu sennego może wymagać stosowania szyny okluzyjnej w połączeniu z innymi metodami, takimi jak np. porady behawioralne i dietetyczne.
– Chociaż szyny z PMMA mogą przyczyniać się do ograniczenia starcia zębów wynikającego z bruksizmu sennego, przez cały czas obserwowano pewne zużycie tkanek zębów – potwierdzili autorzy z zespołu kierowanego przez dr Irene Laksamikeeratikul z Wydziału Stomatologii Uniwersytetu Mahidol w Bangkoku (Tajlandia).
Badanie miało na celu ocenę – przy użyciu skanowania wewnątrzustnego – stopnia starcia kłów i pierwszych zębów trzonowych u pacjentów z bruksizmem nocnym. Jak podają autorzy, grupa 16 dorosłych pacjentów (8 kobiet i 8 mężczyzn; średnia wieku 27,9 ą 4,5 lat) użytkujących szyny z PMMA była monitorowana przez 18 miesięcy dzięki skanów wyjściowych i kontrolnych.
Oceny kliniczne, przeprowadzone zgodnie z Międzynarodowymi Kryteriami Konsensusu, obejmowały poszukiwanie objawów bruksizmu, takich jak starcie zębów, przerost mięśni, odciski na języku lub wargach oraz linea alba – biała linia na błonie śluzowej policzka, usytuowana na styku zębów szczęki i żuchwy. Dodatkowo podczas sześciomiesięcznych wizyt kontrolnych odnotowywano starcia na szynach okluzyjnych.
Utrata objętości ocenianych zębów
W okresie obserwacji wszystkie grupy zębów wykazały statystycznie istotną utratę objętości (p < 0,001). Autorzy podali, iż nie stwierdzono istotnych różnic w stopniu starcia między łukiem górnym a dolnym w przypadku kłów (p = 0,940) ani pierwszych zębów trzonowych (p = 0,207), chociaż w łuku dolnym wystąpiło nieznacznie większe starcie.
Szczegółowe zmniejszenie objętości obejmowało: prawy górny kieł (z 0,1569 do 0,1248 mmł), lewy górny kieł (z 0,1658 do 0,1266 mmł) oraz dolne kły (z 0,1750 do 0,1439 mmł; z 0,1636 do 0,1437 mmł). W przypadku pierwszych trzonowców objętość prawego zęba szczęki zmniejszyła się z 0,1372 do 0,1246 mmł, lewego szczęki z 0,1588 do 0,1434 mmł, lewego żuchwy z 0,1600 do 0,1541 mmł, a prawego żuchwy z 0,1328 do 0,1165 mmł.
Badanie tajskich naukowców miało jednak pewne ograniczenia. Jak dodali autorzy, 18-miesięczny okres obserwacji może nie w pełni odzwierciedlać długoterminowej progresji starcia zębów w przebiegu bruksizmu nocnego.
– Szyny okluzyjne wykonane na bazie PMMA są rekomendowane jako środek wspomagający ochronę w leczeniu bruksizmu sennego, pod warunkiem iż są stosowane w połączeniu z długoterminowym monitorowaniem i opieką nad pacjentem – podsumowali autorzy artykułu pt. „Digital measurement of tooth wear in sleep bruxism patients wearing occlusal splints”.
Zdaniem wielu ekspertów, bruksizm może, a choćby powinien być już uznawany za dolegliwość cywilizacyjną XXI wieku. – Pacjenci cierpiący z powodu zgrzytania i zaciskania zębów oraz związanego z tym bólu w obrębie twarzoczaszki coraz częściej szukają pomocy w gabinetach stomatologicznych. Objawy bruksizmu są zauważalne choćby u 80% pacjentów – mówi dr hab. n. med. Aleksandra Nitecka-Buchta – prezes Polskiego Towarzystwa Dysfunkcji Narządu Żucia, specjalistka protetyki, implantolog, wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/
