Otoskopia to rutynowe badanie fizykalne, które najczęściej służy diagnostyce chorób ucha środkowego. Tzw. wziernikowanie ucha, ponieważ tak również określa się wykonywanie tej czynności, jest nieinwazyjne i całkowicie bezpieczne dla pacjenta. Pozwala obejrzeć zewnętrzny przewód słuchowy i ocenić stan błony bębenkowej. Jak dokładnie przebiega? Sprawdź!
Czym jest otoskopia?
Otoskopia to podstawowe badanie diagnostyczne wykonywane najczęściej w ramach rutynowej kontroli uszu. Ze względu na nieinwazyjny charakter oraz łatwość interpretacji wyników jest powszechnie przeprowadzane w gabinetach lekarskich zarówno przez laryngologów, jak i lekarzy rodzinnych czy pediatrów.
Niekiedy otoskopia odbywa się w następstwie zgłoszenia przez pacjenta określonych objawów. Wskazaniem do przeprowadzenia wziernikowania są głównie dolegliwości w obrębie uszu, nosa i gardła. Wówczas badanie umożliwia obejrzenie przewodu słuchowego i błony bębenkowej oraz daje szansę na wykrycie patologicznych zmian ucha.
Do najczęstszych z nich należą ostre zapalenie ucha zewnętrznego. Powstaje ono najczęściej w efekcie zadrapania naskórka wnętrza przewodu słuchowego (np. paznokciem bądź spinką) lub długotrwałego kontaktu z wilgocią.
Do dolegliwości w obrębie uszu wykrywalnych podczas otoskopii należą też ostre zapalenie ucha środkowego oraz grzybica przewodu słuchowego.
Jak przebiega otoskopia?
Badanie otoskopowe przeprowadza się z użyciem otoskopu. Jest to specjalistyczne narzędzie medyczne, tzw. wziernik uszny. Dla uproszczenia można stwierdzić, iż łączy on funkcje lupy, lunety i latarki. Pozwala dokładnie obejrzeć przewód słuchowy i błonę bębenkową w sposób całkowicie bezpieczny i nieinwazyjny dla badanego.
1. Badanie wstępne
Na początkowym etapie lekarz kontroluje pacjenta bez zastosowania przyrządów. Służy to ocenie ogólnego stanu i stwarza warunki do wykrycia ewentualnych przeciwwskazań do użycia otoskopu.
Specjalista ogląda małżowinę uszną i skórę za uszami. Później delikatnie dotyka palcami okolice ucha w celu wykrycia ewentualnej bolesności. Sprawdza też, czy w okolicy wejścia do przewodu słuchowego nie występuje wydzielina lub ropna substancja.
2. Przygotowanie do badania
Jeśli nic nie stoi na przeszkodzie, lekarz przygotowuje się do przeprowadzenia badania. W tym celu wybiera wziernik o możliwie największym rozmiarze. Później sięga za małżowinę uszną i pociąga ją do tyłu, gdy na fotelu siedzi dziecko lub lekko do góry i do tyłu — kiedy badanym jest osoba dorosła. W ten sposób chce wyprostować przewód słuchowy, aby ułatwić sobie wprowadzenie do ucha otoskopu.
3. Wziernikowanie
Ostatnim etapem otoskopii jest delikatne wprowadzenie do ucha wziernika. Podczas badania lekarz może nieco zmieniać jego położenie w celu uzyskania dokładniejszego obrazu przewodu słuchowego i błony bębenkowej.
Otoskopia to proste, szybkie i bezbolesne badanie, które pozwala uzyskać wiele cennych informacji na temat stanu uszu pacjenta. W razie wątpliwości co do jej przebiegu warto poprosić lekarza o wytłumaczenie najważniejszych kwestii związanych z wziernikowaniem.
materiały partnera (wp)12
