Poranna gimnastyka dla dzieci to powrót do podstaw, czyli ruchu, który budzi ciało, porządkuje emocje i uczy dobrych nawyków od najmłodszych lat. W świecie, w którym tempo życia rośnie szybciej niż dziecięce nogi, a oczekiwania wobec najmłodszych są coraz wyższe, warto na moment się zatrzymać i zadać sobie pytanie: czego naprawdę potrzebuje moje dziecko, żeby dobrze rozpocząć dzień?
Dlaczego dzieci powinny się ruszać, zwłaszcza rano?
Współczesne wychowanie coraz mocniej skupia się na rozwoju intelektualnym: dzieci mają znać angielski już w przedszkolu, płynnie liczyć do setki i osiągać jak najlepsze wyniki w szkole. Rodzice inwestują w korepetycje, zajęcia dodatkowe i edukacyjne aplikacje, wierząc, iż to one przygotują dziecko do wyzwań dorosłości. Ruch? Traktowany bywa jako dodatek. Przecież dziecko chodzi na wf, biega na przerwach, czasem pojedzie na rowerze do babci.
To jednak za mało.
Jak tłumaczy prof. Krzysztof Ficek, specjalista ortopedii i medycyny sportowej w wywiadzie dla Radio Kielce:
– Myślę, iż najłatwiejszym wytłumaczeniem [niskiej aktywności fizycznej dzieci] jest zła organizacja czasu ze strony rodziców i brak wzorców dla dzieci.
Ruch dziecka to nie tylko energia, którą musi rozładować, a podstawa prawidłowego rozwoju układu nerwowego, kostno‑mięśniowego i narządu równowagi. Tymczasem jedna godzina wychowania fizycznego (w zestawieniu z sześcioma czy siedmioma godzinami siedzenia w szkolnej ławce) nie jest w stanie zapewnić organizmowi dziecka odpowiednich bodźców ruchowych.
W przedszkolu wygląda to inaczej. Dzieci bawią się, skaczą, turlają, rysują na podłodze, a więc są w ciągłym ruchu. Tam ciało i mózg pracują równolegle. Problem zaczyna się później, gdy ruch zostaje wyparty przez obowiązki szkolne, a aktywność ogranicza się do zajęć zorganizowanych. Dlatego nawyki ruchowe należy kształtować jak najwcześniej i nie tylko poprzez zajęcia w przedszkolu, ale także dzięki codziennym rytuałom w domu.
5 ćwiczeń porannych dla dzieci (w wieku 7–10 lat)
Poniżej znajdziesz 5 prostych, porannych ćwiczeń, które możesz wykonać razem z dzieckiem w wieku 7–10 lat. Zachęcamy Cię, byś nie tylko pokazał, jak je wykonać, ale po prostu… dołączył.
W czasie naszych sesji rehabilitacji dzieci, które prowadzimy w domach rodzin, często staramy się aktywizować nie tylko dziecko, ale całą rodzinę. Wszyscy mają z tego nie tylko korzyści dla zdrowia, ale też mnóstwo frajdy. A jako zespół MobileMed z rozczuleniem obserwujemy, jak taka wspólna aktywność pogłębia więź między dzieckiem a rodzicem.
To właśnie z tej codziennej, drobnej bliskości wyrastają najlepsze nawyki na całe życie.
1. Przysiady z unoszeniem rąk – siła nóg i stabilizacja tułowia
Jak wykonać: Stańcie razem, stopy na szerokość bioder. Z wdechem unieście ręce w górę, z wydechem wykonaj głęboki przysiad – pupę kieruj do tyłu, kolana nie wychodzą za palce. Ręce cały czas w górze – dzięki temu pracują także mięśnie grzbietu.
Liczba powtórzeń: 10
Wariant trudniejszy: W trakcie powrotu z przysiadu unieście jedną nogę do góry i utrzymajcie równowagę przez 3 sekundy (na zmianę).
Wskazówka dla rodzica: Możesz stanąć obok dziecka i „lustrować” ruch. Dzieci lubią naśladować.
2. Marsz z dotykaniem kolan i pięt – koordynacja i ryt
Jak wykonać: Idąc w miejscu, naprzemiennie dotykajcie dłońmi: raz kolan (unosząc je wysoko), raz pięt (kopiąc stopą w pośladek). Ruch powinien być płynny, rytmiczny, z zaangażowaniem rąk.
Czas: 30 sekund – przerwa – 30 sekund
Wariant trudniejszy: Dodaj sekwencję: kolano – kolano – pięta – pięta – podskok – zatrzymanie.
Wskazówka dla rodzica: Zróbcie z tego zabawę z wyliczanką. Młodsze dzieci mogą mówić na głos „kolano – pięta – kolano – pięta”, starsze ćwiczą pamięć ruchową i rytm.
3. Taczki lub „chodzenie misia” – siła obręczy barkowej i brzucha
Jak wykonać: Dziecko kładzie się na brzuchu. Rodzic chwyta za kostki, a dziecko idzie na rękach do przodu (jak taczka). jeżeli nie ma drugiej osoby, dziecko chodzi jak miś, czyli w pozycji podporu przodem z biodrami wysoko.
Czas: 2 przejścia w jedną i drugą stronę pokoju lub 30 sekund „chodzenia misia”.
Wariant trudniejszy: Po kilku krokach dziecko wykonuje pompkę, wraca do misia i idzie dalej.
Wskazówka dla rodzica: Taczki to ćwiczenie, które angażuje ramiona, mięśnie brzucha i stabilizację tułowia. Idealne na poranny reset układu nerwowego i poprawę napięcia w obręczy barkowej.
4. Przeciąganie się jak kot i pies – mobilizacja kręgosłupa
Jak wykonać: Zacznicjcie w klęku podpartym (czyli dłonie pod barkami, kolana pod biodrami). Powoli wyginajcie kręgosłup ku górze jak kot – broda do mostka, plecy zaokrąglone. Następnie w przeciwną stronę – unieście głowę, wypchnijcie klatkę piersiową w przód i delikatnie wygnijcie kręgosłup w dół jak pies.
Liczba powtórzeń: 5–6 powtórzeń w spokojnym tempie, zsynchronizowane z oddechem.
Wariant trudniejszy: Przejdźcie płynnie z pozycji kota-pies do podporu przodem (deska) i wróćcie do pozycji wyjściowej, utrzymując stabilność tułowia.
Wskazówka dla rodzica: Możecie się wzajemnie obserwować, nazywać swoje ruchy („Teraz jestem kotem, teraz psem!”). To ćwiczenie reguluje napięcie mięśni przykręgosłupowych, działa też antystresowo.
5. „Leniwy kotek” i „gwiazda” – rozciąganie i regulacja
Jak wykonać: Dziecko siada na piętach, czoło na podłodze, ręce daleko do przodu (jak w pozycji dziecka w jodze). Po kilku oddechach w tej pozycji przechodzi do stania i wykonuje dynamiczne rozciągnięcie: ręce i nogi szeroko, jakby chciało się zrobić „gwiazdę” na ścianie.
Liczba powtórzeń: 3–4 przejścia z pozycji do pozycji, na spokojnym oddechu.
Wariant trudniejszy: W pozycji „gwiazdy” dziecko utrzymuje równowagę na jednej nodze przez 5 sekund.
Wskazówka dla rodzica: To ćwiczenie dobrze zamyka poranną sesję. Wycisza, rozciąga i przygotowuje układ nerwowy do przejścia w tryb działania. Wspólnie możecie nazwać ruchy, porównać je do zwierząt i zrobić z tego poranny rytuał.
Poranna gimnastyka dla dzieci – jakie ma zalety?
Z punktu widzenia nas – fizjoterapeutów – poranna aktywność ma wyjątkową wartość. Nie chodzi tu wyłącznie o rozruszanie się po nocy. Poranna gimnastyka dla dzieci wzmacnia postawę i działa pozytywnie na funkcjonowania całego układu nerwowego.
1. Aktywacja mięśni posturalnych
Po nocy ciało dziecka jest w stanie fizjologicznego uśpienia. Napięcie mięśniowe jest niskie, a mięśnie głębokie (tzw. stabilizatory postawy) nie są jeszcze w pełni zaangażowane. Krótkie ćwiczenia angażujące tułów, miednicę i obręcz barkową aktywują je na start dnia, co pozwala dziecku utrzymać prawidłową postawę w ławce przez kolejne godziny.
2. Regulacja napięcia mięśniowego
Niektóre dzieci wchodzą w dzień z nadmiernym napięciem. Ich ciało jest sztywne, a one łatwo się męczą i mają trudności z koncentracją. Inne mają z kolei zbyt niskie napięcie. Poranna gimnastyka dla dzieci działa regulująco, ponieważ dostosowuje napięcie mięśniowy do zadań, jakie stoją przed dzieckiem w ciągu dnia (siedzenie, pisanie, skupienie).
3. Poprawa koordynacji i równowagi
Ćwiczenia poranne dla dzieci (szczególnie te oparte na przekraczaniu linii środka ciała, balansie, zmianie pozycji) wzmacniają integrację układu nerwowego, zwłaszcza układu przedsionkowego i proprioceptywnego. To przekłada się na lepszą kontrolę ruchu, stabilność i płynność działania. Dzieci, które regularnie ćwiczą rano, rzadziej się potykają, lepiej radzą sobie w zadaniach ruchowych i szybciej uczą się nowych czynności.
4. Lepsza koncentracja i gotowość do nauki
Ruch wpływa bezpośrednio na pobudzenie układu siatkowatego w pniu mózgu, a to z kolei reguluje czujność i koncentrację. W praktyce oznacza to, iż dziecko po porannej gimnastyce łatwiej skupia uwagę, szybciej przyswaja informacje i wolniej się rozprasza.
5. Wsparcie dla układu krążenia i oddechowego
Poranna gimnastyka dla dzieci poprawia utlenowanie tkanek, przyspiesza krążenie krwi i limfy, a tym samym wspiera odporność, termoregulację i regenerację po nocnym odpoczynku. Dziecko rozbudza swój organizm od środka.
6. Rytuał, który porządkuje dzień
Regularna poranna gimnastyka dla dzieci może pełnić funkcję rytuału przejścia między domowym, sennym nastrojem a gotowością do działania. Dzieci, które zaczynają dzień od ruchu, lepiej adaptują się do zmian i są bardziej uporządkowane emocjonalnie. To szczególnie ważne dla dzieci wrażliwych, z ADHD lub zaburzeniami integracji sensorycznej.
7. Profilaktyka wad postawy
Nie ma lepszego „leku” niż codzienny i kontrolowany ruch. Krótkie ćwiczenia poranne, w pozycji podporowej, w klęku, w leżeniu, kształtują prawidłowe wzorce napięcia i ustawienia ciała.
Codzienna gimnastyka to świetny początek, ale jeśli widzisz, iż Twoje dziecko potrzebuje więcej wsparcia, nie czekaj. Niepokoi Cię postawa, sposób poruszania się, a może trudności z koordynacją? Od lat pomagamy dzieciom wracać do sprawności i wspieramy ich rozwój poprzez rehabilitację w domu z dojazdem, bez stresu i bez pośpiechu. Skontaktuj się z nami.
