Olorofim, pierwszy w swojej klasie orotomidowy środek przeciwgrzybiczy, był skuteczny w leczeniu inwazyjnych chorób grzybiczych (IFD) u prawie jednej trzeciej pacjentów z ograniczonymi możliwościami leczenia. Uszkodzenia wątroby wywołane lekami były nieliczne i w większości leczone dzięki dostosowania dawki, co potwierdza jego potencjał jako obiecującej terapii IFD.
Olorofim to pierwszy w swojej klasie orotomidowy środek przeciwgrzybiczy, który blokuje grzybiczą biosyntezę pirymidyny, co prowadzi do śmierci komórki. Badania in vitro wykazały, iż jest skuteczny przeciwko grzybom opornym na istniejące środki przeciwgrzybicze.
Naukowcy przeprowadzili badanie fazy 2b z jedną grupą badawczą w okresie od czerwca 2018 r. do września 2022 r. w ośrodkach w 11 krajach, aby ocenić skuteczność i bezpieczeństwo doustnego olorofim u pacjentów z IFD. Do badania włączono 204 pacjentów (średni wiek 52,9 lat; 61 proc. mężczyzn) z potwierdzoną IFD lub prawdopodobną inwazyjną aspergilozą płuc, którym podawano doustnie olorofim w dawce podtrzymującej 90 mg dwa razy na dobę do 84. dnia, z przedłużoną terapią w razie potrzeby.
Pierwszorzędowym punktem końcowym był globalny wskaźnik odpowiedzi (złożony z odpowiedzi klinicznych, radiologicznych i mikologicznych) w 42. dniu, gdzie sukces oznaczał całkowitą lub częściową poprawę we wszystkich trzech składowych, a niepowodzenie oznaczało stabilizację choroby, progresję w którejkolwiek z składowych lub zgon z dowolnej przyczyny. Inne ważne wyniki, które oceniono, to globalny wskaźnik odpowiedzi w 84. dniu, śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w 42. i 84. dniu oraz bezpieczeństwo.
Całkowity wskaźnik odpowiedzi wynosił 28,7 proc. (95 proc. CI, 22,6 proc.-35,5%) w 42. dniu i 27,2 proc. (95 proc. CI, 21,2proc.-33,9 proc.) w 84. dniu, przy czym głównymi przyczynami niepowodzenia były stabilizacja choroby, progresja choroby lub zgon z dowolnej przyczyny.
U żadnego pacjenta z kokcydioidomikozą nie uzyskano skutecznej globalnej odpowiedzi w 42. ani 84. dniu.
Całkowita śmiertelność wynosiła 11,9 proc. (95 proc. CI, 7,8 proc.–17,2 proc.) w 42. dniu i 16,3 proc. (95 proc. CI, 11,5 proc.–22,2 proc.) w 84. dniu, przy czym zgony występowały głównie u pacjentów z inwazyjną aspergilozą i poddanych immunosupresji.
Działania niepożądane występujące w trakcie leczenia to przede wszystkim infekcje (1 proc.) i zaburzenia żołądkowo-jelitowe (10 proc.). Uszkodzenie wątroby wywołane lekiem wystąpiło u 10 proc. pacjentów; 3 proc. trwale przerwało stosowanie olorofim, podczas gdy inni byli leczeni dzięki dostosowania dawki lub tymczasowego przerwania leczenia. Nie zgłoszono żadnych zgonów związanych z leczeniem.
Badaniem kierował dr Johan A. Maertens z University Hospitals Leuven w Belgii. Zostało ono opublikowane online 17 czerwca 2025 r. w czasopiśmie The Lancet Infectious Diseases.
