Jak wynika z nowego raportu, za gwałtowny wzrost inflacji w czasie pandemii w dużej mierze odpowiadają wydatki rządu Trudeau, a w mniejszej polityka stóp procentowych Banku Kanady.
Raport sporządzony przez dwóch ekonomistów z Instytutu CD Howe’a wskazuje na wydatki w Ottawie, które były niczym „zrzuty helikoptera” pieniędzy dla sektora prywatnego.
W raporcie podano, iż w 2020 roku 20,7 miliona Kanadyjczyków spośród 30,3 miliona dorosłych mieszkańców Kanady otrzymało dochody z jednego z federalnych programów związanych z pandemią. Szacuje się, iż w 2020 roku koszty tych programów wyniosły 270 miliardów dolarów – około 12,5% kanadyjskiego produktu krajowego brutto (PKB) – a od tego czasu wzrosły do około 360 miliardów dolarów.
Chociaż programy te generalnie skutecznie zapewniały ulgę osobom prywatnym i przedsiębiorstwom oraz wspierały gospodarkę w czasie kryzysu, zdaniem ośrodka analitycznego wstrzyknięcie tak dużej ilości „nominalnego bogactwa” do gospodarki przy stosunkowo niskim poziomie bezrobocia doprowadziło do gwałtownego wzrostu inflacji i trwałego wzrostu cen.
„To, czy bogactwo to przybierze formę nowych pieniędzy, czy nowego długu, jest w zasadzie nieistotne” – czytamy w raporcie.
Benjamin Tal, zastępca głównego ekonomisty CIBC World Markets, zgodził się, iż luźna polityka monetarna przyczyniła się do wzrostu cen w dobie pandemii, ale uważa, iż niskie stopy procentowe banku centralnego również odegrały pewną rolę.
Według wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI) ceny wzrosły o 11,4% między styczniem 2020 r. a grudniem 2022 r. Chociaż pandemia rozpoczęła się w Chinach w grudniu 2019 r., a pierwszy przypadek odnotowano w Kanadzie 25 stycznia 2020 r., inflacja nie wzrosła gwałtownie przez ponad rok. W rzeczywistości ceny rosły w stosunkowo normalnym tempie do maja 2021 r., a szczyt osiągnął dopiero w czerwcu 2022 r., kiedy inflacja osiągnęła 8,1%, najwyższy poziom od prawie czterech dekad.
