Monoterapia esketaminą wiązała się ze znacznym złagodzeniem objawów depresji opornej na leczenie w porównaniu z placebo w nowym badaniu fazy 4.
Badanie rozszerza wyniki wcześniejszego badania, które przyczyniło się do zatwierdzenia przez FDA na początku tego roku rozszerzonego wskazania dla esketaminy u pacjentów z lekooporną depresją.
Randomizowane badanie kliniczne fazy 4., podwójnie ślepej, kontrolowanej placebo, przeprowadzono w latach 2020–2024 w 51 ośrodkach ambulatoryjnych w Stanach Zjednoczonych.
Do badania włączono osoby dorosłe z dużymi zaburzeniami depresyjnymi (średni wiek 45,4 roku; 61 proc. kobiet) z niewystarczającą odpowiedzią na dwa lub więcej doustnych leków przeciwdepresyjnych podczas trwającego epizodu depresyjnego.
Po okresie wolnym od leków przeciwdepresyjnych trwającym dwa lub więcej tygodni uczestnicy zostali losowo przydzieleni do otrzymywania donosowej monoterapii esketaminą w dawce 56 mg (n = 86) lub 84 mg (n = 95), lub placebo (n = 197) dwa razy w tygodniu przez cztery tygodnie.
Pierwszorzędowym wynikiem była zmiana wyniku w skali oceny depresji Montgomery'ego-Åsberga (MADRS) od wartości początkowej do 28. dnia. Inne wyniki obejmowały zmianę wyniku MADRS po 24 godzinach od podania pierwszej dawki, wskaźniki odpowiedzi i remisji oraz występowanie zdarzeń niepożądanych.
W porównaniu z placebo esketamina w dawkach 56 mg i 84 mg wiązała się ze znaczącym zmniejszeniem objawów depresyjnych w dniu 28 (P <0,001 dla obu), z odpowiednimi wielkościami efektu wynoszącymi odpowiednio 0,48 i 0,63.
Obie dawki esketaminy były również związane ze znacznym złagodzeniem objawów depresyjnych po 24 godzinach od podania pierwszej dawki w porównaniu z placebo (odpowiednio P = 0,004 i P = 0,006).
Badania wykazały, iż wskaźniki odpowiedzi i remisji były znacznie wyższe w obu grupach esketaminy we wszystkich ocenianych punktach czasowych niż w grupie placebo.
Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem skojarzonych dawek esketaminy były nudności (25 proc.), dysocjacja (24 proc.), zawroty głowy (22 proc.) i ból głowy (19 proc.).
Zdaniem autorów badania potwierdza ono monoterapię esketaminą jako istotną opcję w leczeniu pacjentów, dla których doustne leki przeciwdepresyjne lub inne leczenie farmakologiczne nie są już odpowiednie lub akceptowalne.
– Monoterapia esketaminą może potencjalnie zaspokoić znaczące potrzeby szczególnie wrażliwej, nieleczonej subpopulacji TRD, która jest zagrożona poważnymi skutkami – dodali badacze.
Badanie zostało prowadzone przez dr. Adama Janika z Wydziału Neurologii Johnson & Johnson w San Diego. Materiał został opublikowany 2 lipca br. w „JAMA Psychiatry”.
