Klopidogrel zastąpi aspirynę w profilaktyce przed zawałem serca i udarem mózgu?

mgr.farm 4 godzin temu

– Klopidogrel, powszechnie przepisywany lek przeciwzakrzepowy, powinien zastąpić aspirynę jako lek przyjmowany rutynowo w celu zapobiegania zawałom serca i udarom mózgu u osób z chorobą wieńcową”– do takich wniosków doszli badacze podczas Kongresu Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC Congress 2025), który odbył się w dniach od 29 sierpnia do 1 września 2025 roku w Madrycie.

To właśnie podczas tego wydarzenia zaprezentowano wyniki badania dotyczącego przewagi klopidogrelu nad aspiryną w zapobieganiu poważnym niepożądanym zdarzeniom sercowo-naczyniowym i mózgowo-naczyniowym (MACCE).

Klopidogrel zastąpi aspirynę?

Połączone dane dotyczące prawie 29 000 pacjentów z chorobą wieńcową, którzy uczestniczyli w siedmiu randomizowanych badaniach, wykazały, iż u osób przyjmujących klopidogrel ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych lub mózgowo-naczyniowych, w tym zawału serca, udaru mózgu lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, było o 14% niższe w porównaniu do osób przyjmujących aspirynę w okresie obserwacji trwającym średnio 5,5 roku.

– Wyniki te wyraźnie sugerują, iż klopidogrel należy uznać za preferowany lek przeciwpłytkowy do długotrwałego stosowania u pacjentów z rozpoznaną chorobą tętnic wieńcowych – podkreślili badacze.

Czytaj również: Badanie genetyczne przed przepisaniem klopidogrelu powinno być standardem?

Co ważne, jak zaznaczają eksperci, częstość występowania poważnych krwawień była podobna przy stosowaniu obu leków, co rozwiewa obawy niektórych osób, iż klopidogrel może prowadzić do większej liczby powikłań krwotocznych. Metaanaliza objęła zróżnicowane grupy pacjentów, w tym osoby po zabiegach takich jak wszczepienie stentu czy po ostrym zespole wieńcowym, zapewniając szerokie zastosowanie wyników. Co istotne, choćby pacjenci, którzy mogliby gorzej reagować na klopidogrel z powodu różnych czynników, przez cały czas odnosili korzyści z jego stosowania w porównaniu z kwasem acetylosalicylowym.

Ze względu na szeroką dostępność obu leków badacze wskazują, iż wyniki powinny mieć wpływ na aktualizację wytycznych klinicznych na całym świecie i w ten sposób poprawić wyniki leczenia pacjentów. Jednocześnie zaznaczają, iż konieczne są dalsze badania nad skutecznością klopidogrelu, a także szersze badania populacyjne, aby uzasadnić zmiany w standardach leczenia.

Jakie dawki klopidogrelu i kwasu acetylosalicylowego stosowano w badaniach?

W badaniach porównujących klopidogrel i aspirynę stosowano najczęściej dawki takie jak:

Klopidogrel: dawka nasycająca 300 mg, a następnie dawka podtrzymująca 75 mg na dobę. W niektórych schematach stosowano też zwiększone dawki, np. dawkę nasycającą 600 mg i 150 mg na dobę przez 7 dni, a potem 75 mg na dobę
Aspiryna: najczęściej od 75 mg do 100 mg na dobę jako dawka podtrzymująca. W niektórych badaniach dawka aspiryny wynosiła 100 mg dziennie, a w innych okresowo stosowano dawkę do 325 mg na dobę

W praktyce klinicznej dawki te są standardowe dla terapii przeciwpłytkowej u pacjentów z chorobą wieńcową i po zabiegach takich jak angioplastyka.

Klopidogrel w dawce 75 mg/d jest szeroko stosowany w przewlekłej terapii przeciwpłytkowej, natomiast aspiryna zwykle w dawce 75-100 mg/d jako dawka profilaktyczna.

Jak działa klopidogrel i kwas acetylosalicylowy?

Klopidogrel i kwas acetylosalicylowy powodują ten sam efekt, czyli hamują agregację płytek krwi (działanie przeciwpłytkowe), ale działają przez różne mechanizmy.

Mechanizm działania klopidogrelu polega na nieodwracalnym hamowaniu receptorów P2Y12 na powierzchni płytek krwi, co blokuje przyłączanie adenozynodifosforanu (ADP) i uniemożliwia agregację (zlepianie się) płytek krwi. W rezultacie zmniejsza się zdolność płytek do tworzenia skrzepów. Klopidogrel jest prolekiem, który w organizmie przekształca się do aktywnego metabolitu odpowiedzialnego za efekt przeciwpłytkowy.

Aspiryna działa przez nieodwracalne hamowanie enzymu cyklooksygenazy-1 (COX-1) w płytkach krwi, co prowadzi do zmniejszenia produkcji tromboksanu A2, substancji kluczowej dla agregacji płytek. Aspiryna działa głównie przeciwpłytkowo w niskich dawkach, a jej efekt utrzymuje się do końca życia płytki, gdyż płytki nie mogą syntetyzować nowego enzymu. Efekt przeciwpłytkowy osiąga się przy niskich dawkach aspiryny, zwykle 75–150 mg na dobę, co jest stosowane w prewencji chorób sercowo-naczyniowych.

Źródła:

©MGR.FARM

Idź do oryginalnego materiału